Przyjaźń damsko - męska

Przyjaźnią nazywamy relację, opartą na wzajemnym zaufaniu, życzliwości, oddaniu oraz sympatii. Przyjaźń co do zasady powinna być bezinteresowna, w mniejszym lub większym stopniu oparta na altruiźmie obu stron. Troska o drugą osobę oraz empatia powinny być fundamentem takiej przyjaźni. Niezmiernie istotne jest także tolerowanie przyjaciela takiego, jakim jest, łącznie z jego wszelakimi wadami. Względem samej etymologi słowa „przyjaciel”, zdecydowanie takie osoby nie powinny bhyć połączone poprzez żadne relacje intymne, z całą ich chemią oraz „hormonalnym szaleństwem”.

Wracając do tematu, czy przyjaźń między kobietą i mężczyzną jest możliwa?

Trudno o artbitralne stanowisko ponieważ społeczeństwo w tej sprawie jest całkowicie spolaryzowane, dla części z nich przyjaźń damsko-męska jest możliwa, dla innych całkowicie nierealna. Część społeczeństwa dziwi się, gdy słyszy o przyjaźni pomiędzy kobietą a mężczyzną, zazwyczaj obawiają się wchodzić w tego typu relacje, obawiając się zagmatwania i ponurych konsekwencji. Oczywiście nie dotyczy to wszelakiej maści narcyzów, czy jakichkolwiek życiowych oportunistów. Dosyć często zauroczenie w przyjaciółce/przyjacielu, w strachu przed jej/jego utratą, bądź odrzuceniem, kończy się tłumieniem uczuć, które zostają wyparte w najczarniejsze miejsca naszej podświadomości. Sytuacje tego kalibru na pewno nie są łatwe, mogą nieść wiele nieporozumień, wprowadzają chaos do naszego życia, przykrapiany sporą dawką frustracji i cierpienia. Oczywiście kwestia przyjaźni damsko-męskiej inaczej jest rozpatrywana w zależności od płci, uwarunkowań klasowych, kulturowych oraz ogólnego „Ducha czasu” (inaczej to wygląda w czasach jakiejkolwiek pełzającej „apokalipsy”). Badania psychologiczne potwierdzają, że sporo kobiet wierzy w przyjaźń z mężczyzną. Jest to uwarunkowane wieloma czynnikami, jednym z ważniejszych jest potrzeba bliskiej osoby. Takowa więź pozwola im dzielić się dobrymi oraz złymi emocjami, tworzyjakiś punkt odniesienia do sytuacji. Stereotopowo obiektywna, czasami chłodna ocena mężczyzny może pomóc kobiecie podejść do danych problemów spokojniej lub rozsądniej. Oczywiście wymaganiem takiej relacji to szacunek, szczerośc wobec siebie i nie traktowanie danego mężczyzny jako swoistego „koła ratunkowego”. Kobiety czasami szukają bratniej duszy, przy której czują się swobodnie. Porozumienie z mężczyznami przychodzi łatwiej, gdyż zazwyczaj nie kłócą się o drobne sprawy. W tym układzie kobiety oczekują od przyjaciela: zrozumienia, lojalności, zaufania, umiejętności „wysłuchania” oraz ogólnej oceny, że można na nich liczyć. W skrócie, w ten sposób wygląda idealny kandydat na przyjaciela. Stety lub niestety, większość z mężczyzn podchodzi z dystansem do przyjaźni z kobietami. Namiętność, wrogość, uwielbienie, miłość - tak, lecz nie przyjaźń. Większość mężczyzn takie relacje kojarzy wyłącznie ze związkiem miłosnym. Prędzej czy później, któraś ze stron zakochuje się, chce czegoś więcej. Już nie mówiąc, że przyjaźń z kobietą często oznacza też narażanie się na kłopoty ze strony swojej partnerki.

Czy przyjaźń jest możliwa między osobami, których z natury pociąga płeć odmienna? Prześledźmy wchodzenie w relacje na różnych etapach życia człowieka. Pierwszą relacją dziecka jest oczywiście więź z rodzicami, rodzeństwem oraz dziadkami. W wieku 2-3 lat zaczyna nawiązywać relacje z innymi dziećmi, bez względu na ich płeć. Robią coś razem, a więź między nimi się zacieśnia. W wieku około 3 lat dzieci bawią się z osobami, które są podobne do nich, mają podobne zainteresowania. Wiek przedszkolny to czas zawierania znajomości w grupie, zwykle z dziećmi tej samej płci: dziewczynki mają koleżanki, a chłopcy kolegów. W szkole podstawowej dzieci zawierają przyjaźnie zarówno z osobami tej samej, jak i odmiennej płci. W okresie dojrzewania, dziewczynki mają swoje sprawy, chłopcy swoje. Zwykle spędzają czas w gronie osób swojej płci. Pojawia się zainteresowania płcią przeciwną. Zbliżając się do wieku lat 18-20, gdy zwykle każdy ma już za sobą jakiś związek, zaczynamy traktować osobnika płci przeciwnej nie tylko jako potencjalnego partnera ale też jako kandydata na znajomego, przyjaciela. Na studiach czy też w pracy zwykle nie mamy problemu z zawieraniem znajomości z osobami płci przeciwnej. O wybranej osobie myślimy jako potencjalnym partnerze życiowym. Mamy przyjaciół, z którymi spędzamy wolny czas - bez względu na to, czy jesteśmy singlami czy pozostajemy w związku.

Przyjaźń damsko-męska może trwać wiecznie, a może zakończyć się na tysiące róznych sposobów. W przypadku tej przyjaźni mamy zawsze ryzyko, że któraś strona zakocha się w drugiej, a ta nie odwzajemni uczucia. Sytuacja jest niezręczna. Wtedy osoba zakochana zwykle chce zakończyć znajomość, bo nie ma szans na to, że jej uczucia będą odwzajemnione. Oczywiście gdyby uczucia były wzajemne taka przyjaźń mogłaby się przerodzić w związek o bardzo silnych fundamentach, oparty bowiem na prawdziwej przyjaźni. Jak widać, przyjaźń damsko-męska nie jest prostą sprawą. Może być ciekawą relacją albo rozdarciem pomiędzy przyjaźnią a pożądaniem. Pamiętajmy jednak, że zazwyczaj w przypadku jasnych ustaleń możliwe jest utrzymanie przyjaźni. Prawdziwa przyjaźń, to jedna z wielu dobrych rzeczy, których możemy doświadczyć w życiu, więc jak najbardiej warto je pielęgnować. Względem dywinacji za pomocą kart Tarota, często tego typu przyjaźnie są sygnifikowane 6 Pucharów lub Gwiazdą, sam Tarot często nie wie czy to przyjaźń, czy to już miłość, postrzega te relacje jako coś pomiędzy, jednak na pewno dostrzega w nich Boską iskrę altruizmu.